Blog Ida van Noord

Als klein meisje probeerde ik sommen te bedenken die onmogelijk waren om uit te rekenen. Mijn klasgenootjes vonden het maar irritant. Lang heb ik nagedacht over deze som, maar het lukte me niet om een som te bedenken die écht niet uit te rekenen was…

Toen ik afgelopen februari de minorenlijst van Kies Op Maat in handen kreeg, maakte mijn juf-in-spé-hart een klein sprongetje: JOEPIE! Bij de Hogeschool in Leiden bieden ze wél een minor rekenen aan! Zal ik dan éindelijk mijn onmogelijke som kunnen bedenken?

In minder dan een minuut had ik de contactgegevens van de docent van deze minor te pakken. Met trillende vingertjes schreef ik een mail, met daarin dé belangrijke vraag: LEER IK TIJDENS DE MINOR HET MAKEN VAN EEN ONMOGELIJKE SOM?

Ik was zo zenuwachtig en benieuwd naar het antwoord, dat ik die nacht niet kon slapen. Wat zal  mijn nieuwe doel worden als ik straks de onmogelijke som heb gevonden? Waar moet ik me dan mee bezig houden tijdens saaie busritten, wc-bezoeken, vergaderingen en bezoekjes bij de schoonfamilie?

Pas twee hele lange dagen later, kwam er een mailtje binnen. Vol spanning begon ik met lezen... : ‘Bij deze minor draait het om alles wat wél mogelijk is.’ Pfff. Wat had ik daar nou aan? Ik wilde het mailtje al weer  verwijderen, toen ik toch maar besloot om verder te lezen: ‘We houden rekening met de input van studenten en passen ons onderwijsaanbod daar op aan. Daarnaast bestaat de minor ook deels uit een eigen vraagstuk’ Oh... dat zou dus betekenen dat ik alsnog mijn eigen onderwerp zou kunnen onderzoeken!

We  zijn ondertussen 6 maanden en vele treinreisjes verder. Ik ben druk bezig me te verdiepen in het onderwerp dat ik écht leuk vind, iets wat op mijn eigen hogeschool helaas niet mogelijk was. Het regelen van de minor via KOM werkte gemakkelijk en snel. Over 2 maanden zit het er al weer op, maar ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt. Als leerkracht wil ik iedereen inspireren om te doen wat je echt leuk vindt, ook al kom je op de weg er naar toe enkele obstakels tegen (5 uur in de trein zitten op een collegedag bijvoorbeeld...).

En de onmogelijke som? Wie weet dat ik die binnenkort ga ontdekken!